آب آشامیدنی که از طریق لوله‌کشی شهری به منازل ما می‌رسد، حاوی مواد شیمیایی خطرناکی است که هر کدام در طول فرایند تصفیه به آب افزوده شده‌اند. در نتیجه‌ی این فرایند، مواد معدنی طبیعی موجود در آب اولیه از بین می‌روند. در این شرایط، بهتر است در منزل نیز برای رهایی از مواد شیمایی و آلودگی‌های موجود در آب از سیستم فیلتراسیون و تصفیه استفاده کرد.
مقدار آلودگی موجود در آب بعد از تصفیه شهری را TDS یا “کل جامدات محلول در آب” می‌نامند. به صورت کلی، آلودگی‌های بزرگ‌تر از دو میکرون را معمولا تی‌دی‌اس می‌نامند. یک دستگاه تصفیه آب خانگی معمولا می‌تواند ذراتی به اندازه‌ی نیم میکرون را نیز تصفیه کند. بعد از فرایند تصفیه، آلودگی‌های باقی‌مانده در آب حاوی اتم‌ها و یون‌های شارژ‌شده می‌باشد.
زیاد بودن مقدار تی‌دی‌اس، نه تنها موجب بدمزه و بدبو شدن آب، بلکه باعث بروز بیماری‌های بسیاری نیز می‌شود. یکی از موثرترین راه‌های کاهش سطح تی‌دی‌اس آب، استفاده از دستگاه های تصفیه آب خانگی با سیستم اسمز معکوس می‌باشد. در این مقاله سعی کرده‌ایم فرایند کاهش تی‌دی‌اس آب را تشریح کنیم. لطفا با ما همراه باشید.
تی‌دی‌اس آب چیست؟
همانطور که گفتیم، کل جامدات محلول آب را تی‌دی‌اس می‌نامند. این جامدات شامل مواد شیمیایی و طبیعی موجود در آب پیش و پس از تصفیه آب شهری می‌باشد. مواد معدنی و یون‌های محلول در آب حجم بالایی از این مواد را تشکیل می‌دهند.
وقتی آب از میان سنگ‌ها، لوله‌ها و سطوح مختلف گذر می‌کند تا به منزل شما برسد، مواد شیمیایی و طبیعی بسیاری را در خود حل کرده و با خود به همراه می‌آورد. سطح تی‌دی‌اس آب می‌تواند شامل مواد گوناگونی باشد. مواد شیمیایی استفاده شده در فرایند تصفیه آب شهری، نمک موجود در مسیری که آب طی کرده و مواد شیمیایی زمین‌های زراعی و صنعتی از جمله این مواد می‌باشند.
کاتیون‌های کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم به همراه آنیون‌های کربن، هیدروژن کربنات، کلر، سولفات و نیترات، از جمله معروف‌ترین و شایع‌ترین اجزای تشکیل‌دهنده‌ی تی‌دی‌اس آب شهری می‌باشند.
تاثیرات مخرب بالا بودن سطح تی‌دی‌اس آب
سلامت آب آشامیدنی یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های بشر در طول تاریخ بوده است. سلامت آب آشامیدنی به عوامل گوناگونی بستگی داشته و اندازه‌گیری آن نیز روش‌های متفاوتی دارد. یکی از این روش‌ها، اندازه‌گیری سطح تی‌دی‌اس یا کل جامدات محلول در آب می‌باشد.
بررسی و آزمایش آب، یکی از بهترین‌های مطمئن شدن از سلامت و کیفیت آب آشامیدنی می‌باشد. در ادامه دلایلی برای استفاده از روش اندازه‌گیری تی‌دی‌اس آب را برمی‌شماریم:
- مزه‌ی آب: سطح بالای تی‌دی‌اس، روی مزه‌ی نهایی آب آشامیدنی تاثیر منفی و مخرب می‌گذارد. در این حالت، مزه‌ی آب بسته به نوع مواد محلول در آن، می‌تواند تلخ یا شور باشد.
- سلامت بدن: آبی که سطح تی‌دی‌اس بالایی داشته باشد، باز هم قابل آشامیدن است. اما با این حال، بعضی مواد همچون سرب یا مس می‌توانند برای سلامت شما مضر باشند.
- سلامت فیلترها: میزان تی‌دی‌اس آب می‌تواند روی عملکرد فیلترهای دستگاه تصفیه آب تاثیر بگذارد. پس برای اطمینان یافتن از سلامت فیلترها در دستگاه تصفیه آب، باید سطح تی‌دی‌اس خروجی از دستگاه را نیز در بازه‌های زمانی مشخص اندازه‌گیری کرد.
- پخت و پز: سطح تی‌دی‌اس بالای آب می‌تواند روی مزه و عطر غذای شما تاثیر منفی داشته باشد. پس اگر آشپز حرفه‌ای و سخت‌گیری هستید، حتما روی کنترل سطح تی‌دی‌اس آب مصرفی خود نیز سخت‌گیر باشید.
- شستشو: تی‌دی‌اس بالای آب، می‌تواند لکه‌های نامطلوبی روی ظروف شسته‌شده بجا بگذارد. چنین آبی همچنین می‌تواند رنگ لباس‌ها را برده و در لوله‌ها و شیرهای آب نیز باعث ایجاد رسوبات شود.
چرا باید سطح تی‌دی‌اس اندازه‌گیری شود؟
آبی که شما از طریق لوله‌کشی شهری دریافت می‌کنید، بیش از حد مجاز و معقول جامدات محلول در آب دارد. بطور استاندارد آبی که سطح تی‌دی‌اس آن بیش از هزار میلی‌گرم در لیتر باشد، برای مصرف کردن مناسب نیست.
سطح بالای تی دی اس آب می‌تواند موجب بروز مشکلات مختلف برای سلامت انسان شود. وجود پتاسیم، سدیم و کلر می‌تواند سطح TDS آب را افزایش دهد. با این حال، وجود یون‌های سمی همچون سرب، نیترات و آرسنیک در آب می‌تواند موجب بروز عوارضی برای سلامتی انسان شود.
این مساله وقتی در مورد کودکان صحبت می‌کنیم می‌تواند جدی‌تر و مهم‌تر نیز باشد، زیرا آنها نسبت به بزرگسالان در مقابل آلودگی‌ها و عفونت‌ها حساس‌تر و آسیب‌پذیرتر می‌باشند. باید در نطر داشت که سیستم ایمنی آنها در مقابل این خطرات هنوز کاملا آمادگی پیدا نکرده است.
هرچه آبی که برای کودکان و سایر افراد خانواده تهیه می‌کنیم سالم‌تر باشد، قاعدتا مشکلاتی که در آینده گریبان سلامتی آنها را خواهد گرفت نیز کم‌تر خواهد بود.
ارتباط سطح تی‌دی‌اس و سلامت آب
تی‌دی‌اس موجود در آب مستقیما نمی‌تواند ابزار اندازه‌گیری دقیق آلودگی‌های آب باشد. سطح TDS، میزان کل جامدات موجود در آب را به ما می‌دهد، نه میزان انواع دقیق آلودگی‌ها بطور جداسازی شده. با این حال سطح TDS قطعا می‌تواند روی مزه و بوی آب تاثیر مستقیم بگذارد.
سطح تی‌دی‌اس آب با ابزاری به نام تی‌دی‌اس متر، اندازه‌گیری می‌شود. یک تست تی‌دی‌اس می‌تواند ما را در یافتن سطح کل جامدات محلول در آب کمک کند. با این حال این تست نمی‌تواند انواع این جامدات را به تفکیک و با تعین سرمنشا آنها برای ما افشا کند. برای پی بردن به این اطلاعات ریز، باید تست‌ها و آزمایش‌های دقیق و ریز بیش‌تری انجام گیرد.
با این حال، می‌توان سالم بودن یا نبودن آب را بر اساس سطح TDS آب و با کمک گرفتن از نوع نمک‌ها و ترکیبات موجود در ان تعیین کرد. تی‌دی‌اس از ترکیب مقدار گوناگونی از نمک‌ها، مواد معدنی و ترکیبات ارگانیک شامل کلسیم، کلر، سولفات، منیزیم، پتاسیم، کربنات و بیکربنات و سایر مواد تشکیل شده است.
با این که مقداری از این مواد ممکن است برای بدن مفید باشند، سایر مواد می‌توانند برای سلامت انسان خطرناک باشند.
میکروپلاستیک‌ها چیستند؟
میکروپلاستیک‌ها یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های زیست‌محیطی انسان مدرن محسوب می‌شوند. میکروپلاستیک‌ها، که توانایی آلوده کردن غذا، آب و هوا را نیز دارند، راه خود را در تمام مناطق جهان باز کرده و خود را به عنوان خطری جدی برای هر موجود زنده‌ای که از آب و هوا و غذا استفاده می‌کند مطرح کرده‌اند. با مصرف رو به افزایش پلاستیک در جهان، آب‌های آزاد و منابع آبی انسان‌ها و دیگر موجودات نیز بیش از پیش قربانی خطرات مهلک میکروپلاستیک‌ها قرار گرفته‌اند.
با این وجود باید اعلام کرد که طی دهه‌های اخیر، خوشبختانه با پیشرفت‌هایی که در صنعت فیلتراسیون و تصفیه آب صورت گرفته است، انسان توانایی حذف خطر وجود میکروپلاستیک‌ها از آب نوشیدنی را یافته است. در ادامه می‌توانید با ما همراه شوید تا با هم درباره‌ی چیستیِ میکروپلاستیک‌ها، راه‌های نفوذ آنها به آب‌های زیرزمینی و ترفندهای علمی حذف آنها از آب نوشیدنی مطالب مفیدی را مرور کنیم.
میکروپلاستیک‌ها در واقع ذرات پلاستیک کوچک‌تر از پنج میلیمیتر و بزرگ‌تر از صد نانومتر (یک ده‌هزارم میلیمرت) را می‌گویند. این ذرات از طریق فروپاشی تدریجی ساختار محصولاتی دارای مواد پلاستیکی موجود در جهان به وجود می‌آیند. از برخی از شایع‌ترین این محصولات می‌توان لباس‌های مصنوعی، لوازم آرایشی، لاستیک‌ها، کیسه‌های چای و رنگ را نام برد. برخی از نوشیدنی‌ها و غذاها نیز قربانی مستقیم آلودگی‌های حاصل از میکروپلاستیک‌ها به شمار می‌روند. از میان آنها می‌توان به میوه‌ها و سبزیجات، ماهی و بطری‌های آب معدنی اشاره کرد.
پلاستیک، شایع‌ترین و رایجترین زباله‌ی موجود در آب اقیانوس‌ها و جزایر بزرگ است و از مهم‌ترین ویژگی‌های آن می‌توان به طولانی بودن مدت زمان بازیافت طبیعی‌اش اشاره کرد. بیش‌تر پلاسیک‌ها اصلا به صورت طبیعی بازیافت نمی‌شوند، بلکه در طول زمان دچار فروپاشی شده و بصورت ذرات خطرناک میکروپلاستیک وارد طبیعت می‌شوند. این موضوع می‌تواند تهدیدی جدی برای جان موجودات روی زمین باشد، زیرا این ذرات به سادگی از بدن موجودات خارج نخواهند شد.
میکروپلاستیک‌ها چطور وارد آب می‌شوند؟
پنج راه شایع که از طریق آنها میکروپلاستیک‌ها به منابع آب نفوذ می‌کنند را می‌توان این‌طور نام برد:
- پسابِ فاضلاب
- بازیافت غیراصولی محصولات پلاستیکی
- رسوب اتمسفری
- استفاده از پلاستیک بعنوان ظرف نگهداری آب (مانند بطری‌های آب معدنی)
به دلیل این که پلاستیک قابل بازیافت طبیعی نیست و تنها در طول زمان دچار فروپاشی و تبدیل به ذرات ریز و ریزتر می‌شود، وقتی که به اندازه‌ی کافی دچار فروپاشی شده و به میکروپلاستیک تبدیل شود، می‌تواند از طریق نفوذ به خاک وارد منابع آب زیرزمینی شود.
آیا میکروپلاستیک‌ها خطرناک هستند؟
قطعا! میکروپلاستیک‌ها هم برای بدن موجودات زنده مثل خودمان و هم برای کلیت محیط زیست بسیار خطرناک‌اند. بسته به جنس و مواد ترکیب‌شده در تولید پلاستیک، محصولات پلاستیکی می‌توانند از صدها سال و تا مواردی هزاران سال بدون بازیافت در طبیعت باقی بمانند. امروزه میکروپلاستیک‌ها راه خود را به تمام نقاط جهان باز کرده‌اند، حتی مکان‌هایی که انسان در آن زندگی نمی‌کند! در سال ۲۰۲۲ دانشمندان برای اولین بار ذرات میکروپلاستیک را در برفی که به تازگی در قطب جنوب باریده بود کشف کردند! با توجه به قدرت نفوذ بالایی که این ذرات دارند، به احتمال زیاد تا امروز راه خود را به بدن شما هم باز کرده‌اند!
تاثیرات مخرب میکروپلاستیک‌ها بر بدن
مطالعات بزرگ جهانی نشان داده است که میکروپلاستیک‌ها موجب صدمه زدن به سلول‌ها شده و بدن را مجبور به واکنش‌های ایمنی و التهابی می‌کند. این ذرات همچنین می‌توانند باعث بروز عوارضی همچون چاقی، اختلال در تولید مثل و افزایش خطر ابتلا به سرطان شوند. این عوارض می‌توانند تنها از طریق راه‌های ساده‌ای مانند مصرف غذا، نوشیدن آب و تنفس هوا به وجود بیایند! تاثیر میکروپلاستیک‌ها بر بدن پدیده‌ای نسبتا جدید محسوب می‌شود، بنابراین این که از نظر علمی چگونه این ذرات باعث این همه آسیب به بدن می‌شوند کاملا مشخص نیست. محققان در حال حاضر بیشترِ تمرکز خود را معطوف به بررسی تاثیرات بلندمدت مصرف میکروپلاستیک بر بدن کرده‌اند. با این وجود کماکان فیلتراسیون و تصفیه آب آشامیدنی به منظور جلوگیری از ورود میکروپلاستیک‌ها به آب آشامیدنی یکی از مهم‌ترین توصیه‌هایی است که باید بسیار جدی گرفته شود. تصفیه آب خانگی و آشامیدنی می‌تواند تا مقدار زیادی جلوی ورود ذرات میکروپلاستیک به بدن را گرفته و موجب افزایش سلامتی بدن شود.
آیا میکروپلاستیک‌ها در بطری‌های آب معدنی هم هستند؟
میکروپلاستیک‌ها در بیش از نود درصد نمونه‌های آزمایش شده‌ی برندهای مختلف آب معدنی پیدا شده‌اند! در یکی از این آزمایش‌ها در پنسیلوانیا مشخص شد که آب بطری‌شده حاوی مقدار زیادی میکروپلاستیک در حد هشدار بوده است! در این مطالعه و در مطالعات مشابه، مشخص شد که بطور میانگین در هر لیتر آب معدنی با بطری پلاستیکی حدود ۲۳۵ ذره‌ی پلاستیک وجود دارد! اما این آمار بطور میانگین است، در یکی از برندهای مترفه‌ی آزمایش شده، بیش از ده هزار ذره‌ی پلاستیک در یک لیتر آب کشف شد! پس از انتشار این مطالعه، سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که از این پس روی استانداردهای پیشین خود در صنعت آب‌های بطری‌شده بازنگری جدی و فوری خواهد کرد.
چگونه میکروپلاستیک‌ها را از آب آشامیدنی خود حذف کنیم؟
بهترین، علمی‌ترین، به‌صرفه‌ترین و عملی‌ترین راه برای حذف میکروپلاستیک‌ها از آب آشامیدنی خود و خانواده‌تان، استفاده از دستگاه های تصفیه آب و فیلتراسیون خانگی می‌باشد. ذرات میکروپلاستیک اندازه‌ای بین صد نانومتر تا پنج میلیمتر دارند، بنابراین فیلترهایی باید در مقابل آنها استفاده شود که توانایی جلوگیری از خروج ذراتی به این کوچکی را داشته باشد. خوشبختانه سیستم‌های تصفیه آب بر پایه‌ی تکنولوژی اُسمز معکوس که رایجترین سیستم‌های صنعت تصفیه آب خانگی محسوب می‌شوند توانایی این کار را دارند. پس با استفاده از دستگاه‌های تصفیه آب خانگی می‌توانید سلامت خود و عزیزان‌تان را در برابر آلودگی‌های حاصل از وجود ذرات میکروپلاستیک در آب آشامیدنی تامین کنید.
آیا دستگاه تصفیه آب خانگی ZZ قابلیت حذف میکروپلاستیک‌ها را دارند؟
دستگاه‌های تصفیه آب خانگی شرکت ZZ بر پایه‌ی به‌روزترین تکنولوژی‌‌های صنعت تصفیه آب خانگی جهان ساخته شده و با استفاده از سیستم اسمز معکوس و فیلتراسیون پنج مرحله‌ای، ابزار قدرت‌مند و مطمئنی برای تصفیه و فیلتراسیون آب آشامیدنی از ذرات خطرناک میکروپلاستیک موجود در آب می‌شوند. این دستگاه‌ها علاوه بر حذف ذرات میکروپلاستیک، توانایی حذف و فیلتر کردن دیگر آلودگی‌های شایع در آب مانند انگل‌ها، ویروس‌ها، باکتری‌ها و انواع رسوبات را دارند. پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی بیش‌تر با محصولات ما یا تماس با نزدیک‌ترین نمایندگی ZZ به خودتان، با بخش‌های محصولات یا نمایندگان در همین سایت مراجعه فرمایید.
منبع:
